To była sentymentalna podróż. Część grupy podróżującej do Wilna jechała, aby oprócz zwiedzania miasta, spotkać się tutaj z rodziną i krewnymi. Tam są ich korzenie. Wzruszenie udzielało się wszystkim, zwłaszcza gdy staliśmy nad grobem matki i serca Józefa Piłsudskiego. Nie opuszczało nas, kiedy odwiedzaliśmy dzieci ze szkoły w Jęczmieniszkach i  Trokach. Wszędzie niezwykle serdecznie nas witano,      a występy uczniów tych szkół dały nam odczuć, jak mocna jest więź Polonii z Ojczyzną.

      Wyjazd do Pikieliszek – letniej rezydencji marszałka Józefa Piłsudskiego, na dożynki regionalne   i spotkanie przedstawicieli władz Ambasady RP na Litwie oraz pani Marii Rekść – mera Wilna, łącznie z Polakami mieszkającymi w zaprzyjaźnionym okręgu, były niezapomniane. Nasi gospodarze przeszli samych siebie, otaczając nas staropolską gościnnością.

       Wilno – zachwyt nad tym miastem był ogromny. To miasto ma duszę. Choć jest po części nowoczesne, to przede wszystkim nasycone duchem przeszłości. W Wilnie jest ponad 40 kościołów. Różnorodność wież       i kopuł jest niesamowita. Część kościołów została odrestaurowana i piękno tych wnętrz każdego zachwyca. Pozostałe mają w sobie tę magię przeszłości, która przypomina nam minioną epokę. Kaplica Ostrobramska mieści, uznawany za cudowny, obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, a jego kult sięga XVII wieku. Ostra Brama stała się miejscem pielgrzymek wiernych z Polski i Litwy. Uznana została za jedno z najważniejszych sanktuariów.

       Wileńska Starówka została wpisana przez UNESCO na listę Światowego Dziedzictwa.

       Na dalszej drodze był przed nami Kierniów – pierwsza stolica Litwy. Następnie – przejazd do geograficznego środka Europy, pamiątkowe zdjęcia i certyfikat.

      Zamek w Trokach – pięknie  położony na wyspie – to dawna rezydencja Wielkiego Księcia Witolda.              

W pięknej scenerii odbyliśmy wycieczkę statkiem wokół wyspy.

      Na koniec pojechaliśmy do miejscowości Studnienicze. Tam, na wyspie, jest sanktuarium, gdzie na pielgrzymce przebywał Jan Paweł II.

      Wracaliśmy do Świdnicy zintegrowani i bardzo zadowoleni z przeżycia wspaniałej przygody.

Tym wierszem wpisaliśmy się do  księgi pamięci w szkole w Jęczmieniszkach;

Litwo – Ojczyzno Wieszcza

Ty jesteś jeszcze lepsza,

Niż mówił nam poeta.

Ty jesteś jak podnieta,

Jak wyśnione marzenie

Jak wiosny pierwsze tchnienie.

Cudowna i bogata

I taka cała w kwiatach.

A my, przyjezdni goście,

Czujemy się radośnie,

Bo mamy w swej pamięci

Obrazy z lat dziecięcych,

Gdy wiersze Mickiewicza,

Rumieniły nam lica!

                                                   Wanda Karaśkiewicz